ទារក គឺជាវ័យមួយដែលមិនអាចពឹងពាក់លើខ្លួឯងបាន គេត្រូវការថ្នាក់ថ្មមថែទាំពីមាតាបិតាយ៉ាងច្រើនបំផុត។
ភាពកក់ក្តៅដែលគេទទួលបាននៅពេលនោះ វាបានកប់
ទុកនៅក្នុងចិត្តរបស់គេរយះពេលដ៏យូរហើយក៏ជាច្បាប់ដែលអាចធ្វើអោយទារកក្លាយទៅជាក្មេងល្អ ឬអាក្រក់បានដោយងាយដែរ
ទារកមានការវិវត្តន៍បួនយ៉ាង
១-លូតលាស់ខាងកម្ពស់ៈ ទម្ងន់ខ្លួនកើនឡើង អវៈយវៈមានការធំធាត់ឡើង ហើយការប្រើសាច់ដុំដៃជើង និងបំណែករាងកាយផេ្សងៗក៏ពូកែខ្លាំងឡើង។
២-វិវត្តន៍ខាងភាសា ឬសមេ្លងៈ គឺចាប់ពីការញញឹមនិងស្រែកយំទៅជាការបន្លឺសមេ្លងអអឺ ហាត់និយាយពាក្យខ្លីៗ ដោយការត្រាប់តាមម្តាយរហូតដល់គេនិយាយថាពាក្យបានច្រើនមាត់។
៣-ការវិវត្តន៍ខាងអារម្មណ៍ៈ ពីញញឹកទៅជាមនុស្សពូកែសងេ្កត ពូកែនិយាយជាមួយមនុស្ស។ អារម្មណ៍ជាចំណុចសំខាន់ណាស់ដែលមាតាបិតាគួរតែហឹ្វកហាត់ឲ្យគេក្លាយទៅជាមនុស្សដែលមានអារម្មណ៍ល្អមិនចេះគំរាមកំហែងឲ្យតក់ស្លុតជាដើម។ ក្មេងនឹងហាត់ចាប់នេះចាប់នោះ ពិនិត្យមើល ព្រមទាំព្យាយាមចាំមុខមនុស្សដែលប្លែកមុខ។
៤-វិវត្តន៍ខាងសង្គមៈ គេហាត់ឲ្យចូលចុះក្នុងសង្គមមនុស្សបែ្លកមុខ ហាត់ចាត់នេះចាប់នោះញាត់ចូលទៅក្នុងមាត់។ អ្នកគួរឲ្យរង្វាន់នៅពេលដែលគេធ្វើបានល្អត្រឹមត្រូវ។ គួរហាមបា្រមនៅពេលដែលគេមានចរិតរឹងរូសចចេស។ ទារកដែលមានភាពកក់ក្តៅ គេមានអារម្មណ៍ជាងគេដែលកំពា្រដែលតែលតោល។ កេ្មងដែលគ្មានការយកចិត្តទុកដាក់ពីមាតាបិតា គេមានឬកពារស្រពាប់ស្រពោន និងមិនចេះលេងសើចព្រមទាំងខ្លាចមនុស្សទៀតផង។
ការជួយផ្តួចផ្តើមនៃការវិវត្តន៍របស់ទារក ត្រូវផ្តល់អាហារដែលជាប្រយោជន៍ ហឹ្វកហាត់ឲ្យគេមានទេពកោសល្យក្នុងការប្រើដៃជើងនិងហាត់បា្រណជាដើម៕
ដោយៈ សុធារិទិ្ធ ប្រភពៈ កម្ពុជាថ្មី
